مثل ستاره در سایه سار صبح

پا به پای رفتن و نرفتنم

مثل ابر که میل به بارش دارد

مثل گل که تشبیه عطر آشنایی است

ما هم رها شدیم که این خود اتفاق است

آن لحظه ی سر زدن از خویش!

چه بی چراغ و به ناروا،راه بر عبور علاقه می بندند

بگو به باد که ما با آفتاب زاده شده ایم و با آفتاب طلوع خواهیم کرد...