خلاصه بحث های معرفتی پیرامون زیارت آل یاسین-قسمت دوم

 فراز اول‏زیارت

سَلاَمٌ عَلَى آلِ یس السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا دَاعِیَ اللَّهِ وَ رَبَّانِیَّ آیَاتِهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا بَابَ اللَّهِ وَ دَیَّانَ دِینِهِ‏

سلام بر آل یاسین سلام بر تو اى دعوت کننده خلق بسوى خدا و مظهر آیات الهى و مرآت صفات ربانى،سلام بر تو اى درگاه خدا و حاکم و حافظ دین خدا

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَلِیفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِیلَ إِرَادَتِهِ‏

سلام بر تو اى خلیفة الله و نصرت بخشنده دین خدا،سلام بر تو اى حجت خدا و راهنماى بندگان به مقاصد الهیت

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا تَالِیَ کِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ

سلام ما بر تو اى تلاوت کننده کتاب خدا و مفسر آن

از منظر امامت: امام با بیان اوصاف ذاتی خود قصد تسخیر ذات ذائر را دارد

از منظر زائر:زار مشمول هدایت باطنی امام قرار گرفته و فقط با«قلب سلیم» آنها را دریافت می کند.

ü      دلیل شروع زیارت با سلام بر«آل یاسین» این است که حضرت چکیده و عصاره ی فضائل اهل بیت هستند و با سلام بر ایشان به کل«آل یاسین» سلام شده است.

ü      اسم جلاله ی« الله» برترین اسم خداوند است و اگر کسی مظهر این اسم باشد،مظهر تمام اسما و کمالات الهی است و اهل بیت مظهر اسم « الله» هستند.

ü      «دَاعِیَ اللَّهِ وَ رَبَّانِیَّ آیَاتِهِ»: زائر با سلام خود نسبت به دَاعِیَ اللَّهِ دعوت او و قرآن را لبیک می گوید و پس از آن خود را تحت تربیت او قرار می دهد.

ü      «بَابَ اللَّهِ وَ دَیَّانَ دِینِهِ»: حضرت به منزله ی دالان ورودی اسم« الله» است و چون تجسم عینی دین خداست،لذا در خصوص اخلاق،عقیده و عمل که مجموعا دین را تشکیل می دهند حاکم و قاضی است و به هر شک و تردید و نزاعی فیصله می دهد.

ü      «خَلِیفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ»: خلافت به معنای «آیینه بودن» و «مظهریت» است.یعنی خلیفه ی تام خدا مظهر تمام اسما و صفات الهی است،اما این همه را نه به صورت مستقل بلکه به نحو بالعرض دارد.

ü      «حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِیلَ إِرَادَتِهِ»: بزرگترین حجت خدا،امام معصوم است و مظهر اسم« الله» با تمام وجود خود از خواست و اراده ی الهی خبر می دهد.

«تَالِیَ کِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ»: فرق تالی با قاری کتاب قرآن این است که تالی علاوه بر خواندن کتاب،به آن عمل هم می کند،به همین دلیل حضرت«تَالِیَ کِتَابِ اللَّهِ» است و نه قاری. حضرت به عنوان خلیفه و جانشین خدا،تنها کسی است که می تواند آیات الهی را به صورت کامل و صحیح تفسیر کرده و پرده از حقایق پنهان آن بردارند

ادامه‏دارد...