یکی از فراموشیهایی که گاهی به سراغمان می‌آید غربت امام زمان(عج)است. می خواهیم از غربت ایشان حکایت کنیم که دوازده قرن است ریشه دوانیده. گاهی غربت در مکان رخ می دهد گاهی نیز در زمان، مولایمان در هر دوی این غربت ها هستند. اما گاهی هم غربت حضرت در ارتباط شیعیان و دوستان ایشان است. باید اعتراف کرد که شناخت شیعیان از حضرت غالباً در حد یک شناخت تاریخی و شناسنامه ای و حتی آن هم به صورتی ناقص است تا جائیکه برخی دشمنان همین شناخت تاریخی را هم به صورت کامل تری دارند. متاسفانه عدم شناخت درست شیعیان از حقیقت باطنی و ولایت الهی ایشان از عوامل غربت و تنهایی مهدی(عج)است.باید از خود آغاز کنیم زیرا اگر هرکس از خود شروع کند،امر فرج اصلاح می‌شود. باید راههای دور شدن از غربت حضرت را یافت و در آن مسیر قرار گرفت و بعد از آن به جایگاه و مقام حضرت و فلسفه غیبت ایشان پی برد

عمریست که از حضور او جا ماندیم                                       در غربت سرد خویش تنها ماندیم